نوآوری در شرکت های کوچک

شرکت های نوآور کوچک

یک تصور غلط و رایج وجود دارد که می گوید نوآوری فقط در شرکت های بزرگ رخ می دهد. با این حال، تید و بسانت (2013، 69) معتقدند که شرکت های نوآور کوچک بیشتر از شرکت های بزرگ نوآوری دارند. آنها مزایا و معایب شرکتهای کوچک را مشخص می کنند.

از مزایای آن می توان به این موارد اشاره کرد:

تصمیم گیری سریع تر
دارای فرهنگ غیر رسمی بیشتر
ارتباطات با کیفیت بیشتر
دید مشترک و واضح
ساختار انعطاف پذیر و چابک
محیط کارآفرینی
قدرت ریسک بالاتر
علاقه مند به نوآوری
شبکه سازی خوب

از معایب آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

فقدان سیستم کنترل و اندازه گیری ارزش به دست آمده به صورت رسمی
کنترل ضعیف هزینه ها و برنامه ریزی
کمبود منابع واجد شرایط یا در دسترس بودن آنها
بر استراتژی کوتاه مدت بیشتر از استراتژی بلند مدت تمرکز میکنند
مدیریت ریسک ضعیف

شرکت های بزرگ می توانند بسیاری از پروژه ها را از نظر مالی تامین کنند، اغلب بیش از حد نیاز، ریسک پذیری دارند که میتوان به میلیون ها دلار ضررو شکست این شرکت ها در عرصه نوآوری اشاره کرد. شرکت های نوآور کوچک نمیتوانند این مقدار ریسک کنند؛ پس پروژه های کمتری را قبول میکنند. پروژه هایی که احتمال موفقیت بالایی دارند برای شرکت های کوچک تر مناسب ترند. شرکت های کوچک معمولاً در زمینه نوآوری عملکرد بهتری نسبت به شرکت های بزرگ دارند واضح است که شکست در حد یک پروژه می تواند تأثیر قابل توجهی در تجارت داشته باشد.

هفت بعد انتقادی برای مقیاس گذاری بر روی مدیریت پروژه های نوآوری

اگر قرار است مدیریت و نوآوری در پروژه های یک سازمان متحد وجود داشته باشد، بدیهی است که نیاز به تغییر سازمان خواهد بود و این از مجموعه C شروع می شود که طراحان فرهنگ سازمانی هستند. دکتر زیتون هفت بعد حیاتی برای مدیریت پروژه، را توصیف می کند.
مقیاس های نوآوری:

1-نقش رهبران اجرایی در ادامه توضیح می دهیم. همیشه یکی از مهمترین ابعاد موفقیت پروژه ها در شرکت های نوآور در طول سال ها، حمایت های اجرایی بوده است. روشی که از آن طریق رهبران سازمانی از پروژه ها حمایت می کند، اسپانسر ها که وظیفه آنها حمایت مالی است و حمایت لازم را از مدیران پروژه و تیم های آنها فراهم می کنند، به طوری که نقش مستقیمی در موفقیت یا شکست تیم دارند. با وجود مقایسه های انجام شده، سازمان ها متوجه میشوند که شروع کار امر بسیار حیاتی است. هیئت مدیره و رهبران اجرایی برای هدایت سازمان در آینده،قرار نیست دور یک میز فانتزی بنشینند. آنها قرار است نقشی کاملاً متفاوت داشته باشند. بنابراین تغییراتی صورت میگیرد از جمله؛ شکل کاری شرکت های نوآور به کار های تیمی تغییر میابد و کارهای گروهی را به روال کاریشان اضافه میکنند و فعالیت هایی که در مرکز تغییرات تجاری قرار دارد و سبب پیشرفت بیشترشان میشود، نوآوری است و تقویت فعالیت های اجرایی را به دنبال دارد. که از مدیریت پروژه نوآورانه نشأت میگیرد. ظاهر اتاق های هیئت مدیره، به اتاق کاری با تخته های سفید در اطراف تغییر میکند و در این مکان میتوان ریسک های منطقی بیشتری داشت به طوری که در آینده پیشرو ،سازمان بتواند با خلاقیت بیشتری پروژه ها را اجرایی کند.

2-دستیابی به تعادل مناسب بین همسویی و خودمختاری. نوآوری در مدیریت پروژه مستلزم داشتن درجه مناسبی از خودمختاری است. با وجود پویایی همیشگی در محل های کار امروزی، تیم ها بیشتر خودگردان هستند که این مورد را میتوان یک مزیت و حتی یک ضرورت در نظرگرفت. برای افزایش شانس خلاقیت، جریان ایده ها و اطمینان از اینکه تیم ها نوآوری های مورد نیاز پرو‌ژه را تولید میکنند.کلید اصلی پیدا کردن تعادل مناسب است. به طور خاص، ما باید تیم های پروژه را هماهنگ کنیم، اما باید وظایف و مسئولیت های هر تیم در شرکت های نوآور به صورت واضح مشخص شده باشد که افراد تیم ها بتواند برروی اهداف پروژه تمرکز داشته باشند و رسیدن به منافع پیش بینی شده، تضمین شود. برای رسیدن به این هدف ها به خودمختاری نیاز داریم و هرچه تیم ها مجاز به ترسیم مسیر خود باشند، فرصت های نوآوری بیشتر خواهد بود.

3-توسعه فرهنگ نوآوری. بدون در نظر گرفتن ایمنی لازم برای نوآوری، سازمان ها از میزان مناسب نوآوری خارج میشوند. فرهنگ حمایت از نوآوری در مدیریت پروژه باید سازگار باشد. امروزه دیگر روش های کلاسیک در شرکت های نوآور مرسوم نیستند چون خیلی آرام و به کندی مراحل ساخت یک پروژه را طی میکنند. و از این روشها برای تولید و آزمایش ایده ها در شرکت های نوآور استفاده نمیکنیم. و بعد از آزمایش محصول و بازخورد نیاز داریم که مراحل قبل تکرار شوند. تیم ها باید به پذیرفتن ریسک، تشویق شوند و سازمان باید در برابر اشتباهاتی که با سرعت بالاتری نسبت به گذشته رخ میدهد تحمل بالاتری داشته باشد. شکست سریع و یادگیری در این زمینه ،بخشی از ساختار جدید سازمانها خواهد شد. فرهنگ یادگیری که در سازمان ها به وجود می آید، بسیار با ارزش است. این اشتیاق برای ریسک پذیری و شهامت لازم برای شکست و یادگیری امری طبیعی است. رهبر اجرایی نیز در اینجا نقش مهمی خواهد داشت، زیرا رهبران موظفند مرتباً سخنرانی کنند و از سطح بالایی از هوش هیجانی برای مدیریت استرس مربوط به پذیرش ریسک در طی مدیریتشان بهره ببرند. رهبران مجبورند با مدیران پروژه های خود رابطه متفاوتی برقرار کنند تا حس اعتماد را در آنها ایجاد کنند.

4- استفاده از پروژه ها به عنوان آزمایشگاه نوآوری. بیش از هر زمان دیگری، پروژه ها بهترین فرصت برای ایجاد نوآوری خواهند بود. طبیعتا پروژه ها برای تغییر در انجام کار طراحی شده اند و فقط فعالیتهای عملیاتی نیستند. پروژه ها امروزه امکان تغییر از حالت فعلی به حالت آینده را فراهم می کنند. تمرکز و دید سازمانی مناسب بر روی پروژه ها باید همانند یک آزمایش باشد و پروژه را در همه ی ابعاد بررسی کند. برای ایجاد نوآوری در یک سازمان مواردی که در ادامه ذکر میکنیم هرچند ساده اما باید رعایت شوند.نوآوری شامل انتخاب مناسب ترکیب افراد تیم است که در هنگام کار باهم سازگاری داشته باشند، ایجاد تعادل مناسب بین اعضای تیم های مجازی و مرتب سازی کل تیم های دخیل در پروژه، آزمایش جدیدترین روش های کار، آزمایش سریع نتایج، وجود نوآوری در انجام تجزیه و تحلیل های بعد از آزمایشات انجام شده و تصمیم گیری سریعتر و موثرتر و داشتن حس بسیار متفاوت در هنگام تعامل با مشتریان و داشتن خروجی سریعتر و خلاقانه تر.

5- توسعه شایستگی های نوآوری در آینده. همانطور که به سال 2030 و بعد از آن نگاه می کنیم، داشتن همکاری به یکی از مهم ترین صلاحیت های مدیران پروژه آینده تبدیل خواهد شد. و این موضوع ارتباط مستقیم با موفقیت در نوآوری دارد. از این پس مدیران پروژه بر کنترل کار، متمرکز نخواهد شد. زمان صرف شده در گزارش، حفظ نظم و آرامش یا مدیریت درگیری ها با مجموعه ای از اولویت ها جایگزین می شود. بنابراین اولویت های اصلی، به نقش های رهبر تبدیل میشود. تیم های خودمختار اجازه دارند پروژه را به طور سریع آزمایش کنند، ایده های جدید را امتحان کنند و پروژه را به صورت پویا اجرا کنند بنابراین داشتن این اجازه بسیار مهم است، در حالی که مدیر پروژه افراد را راهنمایی و تیم ها را باهم ادغام میکند و فرصت هایی برای تبادل مستمر ایده های نوآورانه ایجاد می کند.

6-نیاز به نگه داشتن زمان برای فکر کردن بیشتر بر روی موضوع. اگر یک بعد وجود داشته باشد که بیشترین ایده های نوآورانه را در پروژه ها پشتیبانی کند، این بعد خواهد بود. سر و صدا چالش اصلی و حتی سد راه انجام کارهای پروژه در طی 20 سال گذشته بوده است. ما همچنان بر روی تکنیک های جدید برای مدیریت پروژه ها تمرکز کرده ایم، خود را کاملا در برنامه های کاری مشغول کرده ایم و در انجام درست کارها خبره شده ایم. اما به خود فرصت نمیدهیم که بازتاب بخشی از کارهای روزانه مان را ببنیم. باید زمان بگذاریم و برنامه ریزی کنیم تا بتوانیم بیشتر به فرصت ها ی سازنده در زمینه مدیریت فکر کنیم. وقفه انداختن در انجام وظایف روزانه و مقداری تامل و بکارگیری آنچه که آموخته ایم به طور مستقیم موجب تقویت تفکر نوآورانه و طرح ریزی و اجرای متفاوت پروژه های ما میشود. بدون داشتن این توانایی برای یکپارچه نگری مجدد و دیدن مسائل از فاصله مناسب و دورتر و گذاشتن زمانی برای فکر کردن به آن ها موفق نمیشویم، ما تلاش خواهیم کرد تا عادات ابتکاری جدید و جریان خلاقیت مرتبط با آن را در امور پروژه خود فعال کنیم.

7- روش های جدید کار: محل کار آینده هم اینجاست و هم نیست! بدیهی است که آنچه ما به آن عادت داریم، از درجه بسیار بالا نوآوری بهره ای نبرده است. فضا و ساختمان های فیزیکی، نماهای سفت و سخت، همه باید خیلی سریع تجزیه شوند. و ما هم باید تحت تاثیر این تغییرات در شرکت های نوآور طراحی فیزیکی دفاترمان را متناسب با روش های جدید تغییر دهیم به طوری که برای ایجاد تیم های کوچک سازگار باشد، برای انجام کار های روزانه و همکاری های مختلف با تیم های دیگر مناسب باشد. برای بودن در جریان نوآوری، باید مانند رودخانه عمل کنیم. به سمت جلو، روان و به آرامی حرکت کنیم. ایده هایی که مطرح میشوند نباید هیچ مانعی را در نظر بگیرند، در صورت اجرای سریع کارها باید اعضای تیم را تشویق کنیم. این امر ما را ملزم می سازد تا ضمن استقبال از هوش ماشین و استفاده از اینترنت اشیا، از تغییرات مورد نیاز برای انجام کارمان استقبال کنیم و نسبت به آن ها گارد نداشته باشیم و خودمان را سازگارتر کنیم. همچنین از روش هایی استفاده کنیم که هیچ وقت فکر نمیکردیم شدنی باشند.

از آنجا که نوآوری در مدیریت پروژه همچنان به دنبال اولویت ها در مجموعه C میباشد، این هفت بعد حیاتی برای مقیاس گذاری نوآوری، یک اثر آبشاری طبیعی را نمایش میدهد.از پیام های هوشمندانه و راهنمایی های رهبران اجرایی، تا عناصر مورد نیاز برای به وجود آوردن اشتیاق و علاقه ی قلبی در افراد و انگیزه در تیم های سازگار، و در نهایت سریع تر انجام شدن کار ها در صورت به همراه داشتن نوآوری و فرصت های جدیدی برای پیشرفت و انجام کارها به درستی پیدا میکنیم.

پیامدها و مباحث مربوط به مدیران و کارمندان پروژه های نوآوری :

مدیران پروژه ایی که از آنها خواسته می شود پروژه های نوآوری را در شرکت های نوآور، مدیریت کنند باید درک کنند که محیطی که اکنون باید در آن کار کنند می تواند تفاوت چشمگیری با محیط سنتی داشته باشد. برخی از موضوعات مهم و چالش هایی که ممکن است برای برخی از مدیران پروژه جدید باشد شامل موارد زیر است:

مزایای موفقیت ممکن است متفاوت از مدیریت پروژه سنتی باشد.
تمرکز بر روی تفکر بلند مدت ممکن است بیشتر از تفکر کوتاه مدت لازم باشد
ممکن است نیاز به تمرکز زیادی بر هم ترازی پروژه و تصمیم گیری برای استراتژی تجارت و اهداف استراتژیک کسب و کار باشد.
بسیاری از اعضای تیم ممکن است از مصرف کنندگان و سازمان های شریک تشکیل شده باشند، به خصوص اگر از روش ایجاد همکاری استفاده شود.
از مدیران پروژه انتظار می رود که بیشترین تصمیمات تجاری را بگیرند.
تفاوت هایی بین مدیریت پروژه سنتی و نوآوری در شرکت های نوآور وجود دارد.
مدیریت پروژه نوآوری یک صلاحیت استراتژیک است.
ارتباطی بین مدیریت پروژه نوآوری و برنامه ریزی استراتژیک وجود دارد.

بسیاری از این مسائل به ابزارهای جدید و طرز تفکر جدیدی نیاز دارند. برخی از این موضوعات ممکن است با استفاده از فرآیندهای سنتی که براساس محل قرارگیری پروژه در چرخه عمر سرمایه گذاری یا چرخه عمر محصول مدیریت شوند.

منبع: کتاب مدیریت پروژه های نوآوری

با مطالعه مطالب علمی مرتبط با مدیریت تکنولوژی، تحلیل و توسعه یکپارچه کسب وکار می توانید با آخرین دستاوردهای این علم آشنایی پیدا کنید.